Zdolność kredytowa to zdolność do spłaty kredytu (kapitału) wraz z odsetkami w terminach określonych umową kredytową oceniana przez Bank na podstawie dochodów z prowadzonej działalności oraz stanu majątkowego ubiegającego się o kredyt, czyli Wnioskodawcy.
Stwierdzenie, że Klient posiada zdolność kredytową jest podstawą udzielenia kredytu przez Bank.

Kredyt inwestycyjny jest kredytem długoterminowym, celowym, przeznaczonym na sfinansowanie konkretnych inwestycji np.:

• materialnych zmierzających do odtworzenia, modernizacji, zwiększenia majątku trwałego, uruchomienia pierwszego cyklu produkcyjnego lub nowej działalności gospodarczej
• niematerialnych - zakup licencji, koncesji, znaków towarowych, patentów itp.
• finansowych - zakup papierów wartościowych, udziałów w spółkach z o.o. itp.

Celowość wykorzystania środków powinna być potwierdzona odpowiednimi dokumentami:

• fakturami VAT, umowami kupna - sprzedaży, rachunkami itp.

Kredyt obrotowy jest kredytem krótkoterminowym (1-3 lata) i służy sfinansowaniu bieżących potrzeb związanych z prowadzoną działalnością typu zakup środków produkcji, paliwa itp.

Kapitał kredytu to kwota kredytu udzielonego przez bank. W oparciu o kapitał bank nalicza odsetki.

Udział własny Kredytobiorcy to część inwestycji, którą Kredytobiorca finansuje ze środków własnych. Kredytobiorca wnosi udział własny w formie gotówkowej lub rzeczowej np. zakupionych już materiałów budowlanych. Standardowo bank wymaga min. 20% udziału własnego w inwestycji.

Okres spłaty kapitału zależy od rodzaju kredytu i przedmiotu kredytowania. Spłata kapitału może następować jednorazowo przy krótkich okresach kredytowania lub w ratach, w terminach indywidualnie dostosowanych do planowanych zysków.

Odsetki od kredytu płatne są w całym okresie kredytowania miesięcznie, kwartalnie lub półrocznie w zależności od rodzaju kredytu i działalności prowadzonej przez Kredytobiorcę.

Spłata rat i/lub odsetek może następować poprzez:

• dokonywanie bezpośrednich wpłat gotówkowych do banku;
• przelew środków na rachunek kredytowy w ramach zlecenia z rachunku bankowego Kredytobiorcy.

Harmonogram spłat to dokument stanowiący integralną część umowy, określający kwoty i terminy wymaganych rat z tytułu udzielonego przez bank kredytu. Harmonogram może ulec zmianie na wniosek Kredytobiorcy, który dokonał nadpłaty kredytu lub wystąpi z prośbą o prolongatę kredytu.

Prolongata to przesunięcie na wniosek Kredytobiorcy terminu spłaty raty kredytu lub/i wydłużenie okresu spłaty kredytu.

Transza kredytu to wypłacona przez bank i wykorzystywana przez Kredytobiorcę część kredytu przyznanego przez bank. Podzielenie kredytów na transze pozwala na zróżnicowanie warunków poszczególnych części kredytów np. ich przeznaczenia i zapobiega wypłacaniu dalszych części, w przypadku, gdy Kredytobiorca nie dotrzyma warunków umowy kredytowej np. nie rozliczy wykorzystania poprzedniej transzy.

Uruchomienie kredytu polega na przekazaniu przez bank (przelaniu) na rachunek wskazany w umowie kredytu bądź, jeśli umowa nie określa rachunku, na rachunek wskazany we wniosku o wypłatę, określonej kwoty środków pieniężnych zgodnie z pisemną dyspozycją Kredytobiorcy.

Promesa kredytowa to pisemne przyrzeczenie udzielenia kredytu przez Bank ważne w okresie czasu określonym w promesie. Promesa może być warunkowa uzależniająca przyznanie kredytu np. od posiadania zdolności kredytowej, dostarczenia dokumentów lub bezwarunkowa. Promesę bezwarunkową Bank wystawia wyłącznie po zbadaniu czy wnioskodawca posiada zdolność kredytową.

Księga wieczysta jest dokumentem prawnym opisującym nieruchomość, prowadzonym przez sądy w formie rejestru, zawiera m.in. informacje o właścicielu nieruchomości, lokalizacji, ciężarach i ograniczeniach oraz wpisanych hipotekach.

Wpis hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości to ograniczenie prawa właściciela do dysponowania nieruchomością będące formą zabezpieczenia kredytu bankowego. Kredytobiorca pozostaje właścicielem nieruchomości, natomiast bank poprzez hipotekę zastrzega sobie prawo do ewentualnego zbycia nieruchomości w przypadku dochodzenia swoich roszczeń wobec Kredytobiorcy.

Wierzyciel to osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika), z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy. Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Zobowiązanie jest zatem stosunkiem prawnym, którego stronami są wierzyciel i dłużnik. Zobowiązanie z pozycji dłużnika określa się jako dług, ze strony wierzyciela zaś jako wierzytelność.

Przelew wierzytelności, jako zabezpieczenie oznaczonego kredytu, jest umową między Kredytobiorcą lub osobą trzecią będącą wierzycielem określonej wierzytelności pieniężnej z tytułu stosunku prawnego, w szczególności z tytułu należności za sprzedane towary, usługi lub posiadania rachunku bankowego w innym banku niż bank kredytujący, na mocy której Kredytobiorca lub osoba trzecia (cedent) przenosi na bank (cesjonariusza) swoją wierzytelność. Przedmiotem cesji może być jedynie wierzytelność pieniężna wolna od praw innych osób, bezsporna, nieprzedawniona, przysługująca cedentowi w stosunku do osób trzecich.

Przewłaszczenie jako zabezpieczenie określonego kredytu jest umową, przez którą Kredytobiorca albo osoba trzecia (przewłaszczający) przenosi na bank do czasu spłaty kredytu prawo własności zbywalnych rzeczy ruchomych, w szczególności: maszyn i urządzeń, pojazdów, surowców i półfabrykatów, towarów przeznaczonych do sprzedaży. Na mocy umowy przewłaszczający zatrzymuje przewłaszczoną rzecz w swoim posiadaniu w charakterze biorącego w użyczenie, a bank zezwala mu na jej bezpłatne używanie w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu.
Bez zgody banku przewłaszczający nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania. Przewłaszczający ponosi koszty utrzymania i ubezpieczenia rzeczy użyczonej oraz inne podatki, koszty i opłaty wynikające z przepisów prawa, koszty związane z używaniem rzeczy wynikające z jej przeznaczenia oraz celu gospodarczego, jak również inne wydatki, w tym kary, grzywny, mandaty wynikające z jej niewłaściwego, niezgodnego z prawem użytkowania.
W przypadku opóźnienia w spłacie kredytu bank może wezwać przewłaszczającego do niezwłocznego wydania rzeczy, natomiast w przypadku spłaty kredytu przeniesienie własności traci moc, a przewłaszczający na powrót staje się właścicielem rzeczy.

Zastaw polega na tym, iż bank zabezpieczając kredyt zastawem może dochodzić swoich roszczeń z przedmiotu zastawu bez względu na to czyją stał się on własnością i z pierwszeństwem przed innymi wierzycielami.
Przedmiotem zastawu może być np. rzecz ruchoma, mienie ruchome gospodarstwa rolnego, zbywalne prawo majątkowe lub wierzytelność.
W umowie zastawu biorą udział:

• zastawca, czyli osoba uprawniona do rozporządzania przedmiotem zastawu, np. Kredytobiorca, dłużnik,
• zastawnik, czyli wierzyciel (bank).

Zastaw rejestrowy ustanowiony w formie pisemnej umowy między bankiem, a zastawcą podlega następnie wpisowi do rejestru zastawów w Sądzie Rejestrowym.

Na wniosek Kredytobiorcy bank może wyrazić zgodę na zwolnienie niektórych zabezpieczeń, o ile pozostałe zabezpieczenia w pełni zabezpieczają spłatę kredytu, a sytuacja Kredytobiorcy i branży jest na tyle dobra i stabilna, że nie budzi wątpliwości, iż pozostała część kredytu zostanie spłacona w terminach określonych w umowie kredytowej.